Dashnor Kaloçi
Pjesa e dytë
Memorie.al publikon një dokument arkivor të nxjerrë nga Arkivi Qendror i Shtetit në Tiranë (fondi i ish-Komitetit Qendror të PPSH-së), ku ndodhet proces-verbali i takimit të zhvilluar në qytetin Wuhan të Republikës Popullore të Kinës, ku me datën 29 qershor të vitit 1962, kryetari i Partisë Komuniste Kineze, Mao Ce Dun, priti delegacionin e lartë të PPSH-së, të kryesuar nga sekretarët e Komitetit Qendror, Hysni Kapo dhe Ramiz Alia, ku merrte pjesë edhe ambasadori i Republikës Popullore të Shqipërisë në Pekin, Reiz Malile, etj. Biseda e plotë e zhvilluar në mes Mao Ce Dunit dhe dy udhëheqësve kryesorë të Partisë së Punës së Shqipërisë, të dërguar enkas nga Enver Hoxha pas prishjes së marrëdhënieve zyrtare me Bashkimin Sovjetik dhe Nikita Hrushovin, ku pasi u uroi mirëseardhjen, kryetari Mao pyeti Hysni Kapon për shëndetin e Enver Hoxhës dhe Mehmet Shehut, si dhe prezantimin me anëtarët e delegacionit shqiptar, ai fillimisht bëri një ekspoze të gjendjes në të cilën ndodhej asokohe Republika Popullore e Kinës dhe problemeve të tyre të brendshme, më pas ai kryetari Mao i’u foli gjatë lidhur me marrëdhëniet e tyre me Partinë Komuniste të Bashkimit Sovjetik, duke sulmuar e akuzuar kreun e Kremlinit, Nikita Hrushov, si “revizionist e tradhtar të marksizëm-leninizmit e Stalinit të madh”, dhe duke dënuar ashpër veprimin e tij, që dogji trupin e Stalinit pasi e hoqi nga Mauzoleumi i Kremlinit, e deri tek akuzat për Palmiro Toliatin, Nehrunë e Indisë, Josif Broz Titon Liri Belishovën etj.
Proçes-verbal i takimit të zhvilluar në në qytetin Wuhan të Republikës Popullore të Kinës, më 29 qershor të vitit 1962, në mes delegacionit të PPSH-së të kryesuar nga Hysni Kapo dhe Ramiz Alia, me Kryetarin e Partisë Komuniste të Kinës, Mao Ce Dun
TAKIMI I DELEGACIONIT TE PARTISË SE PUNËS SE SHQIPERISE ME UDHËHEQËSIN E PARTISË KOMUNISTE KINEZE, SHOKUN MAO CE DUN, NE QYTETIN E WUHAN, NE ORËN 5.00 DATE 29 QERSHOR 1962
Kryetari Mao Ce Dun priti delegacionin tonë në qytetin Wuhan. Ai kishte dalë në derën e jashtme, ku priti delegacionin. Pasi pjesëmarrësit zunë vendet e tyre në dhomën e seancave, Kryetari Mao Ce Dun pyeti shokun Hysni Kapo se si e kishte shijuar delegacioni kohën e tyre gjatë ditëve të qëndrimit në Republikën Popullore të Kinës, shoku Hysni Kapo, pasi i’u përgjigj pyetjes së bërë nga shoku Mao Ce Dun, tha:
SHOKU MAO CE DUN: Popujt e Bashkimit Sovjetik janë gjithashtu të pakënaqur me luftën që Nikita Hrushovi dhe grupi i tij po bëjnë ndaj Partisë së Punës së Shqipërisë dhe Partisë Komuniste të Kinës. Kjo pakënaqësi rritet vazhdimisht. Në Kinë, partia jonë, e cila u themelua në vitin 1921, në fillim gjeti mbështetjen e vetëm disa njerëzve gjithashtu. Kishte vetëm 12 delegatë në Kongresin e tij të parë, të cilët përfaqësuan vetëm disa dhjetëra anëtarë të partisë, gjithsej 57 persona. Deklarata ose vendimi i marrë nga ky kongres nuk tërhoqi vëmendjen e shumë njerëzve, por faktet tregojnë se njerëzit tanë gradualisht e kuptuan vijën e partisë; ata e përthithën marksizmin pak nga pak.
Njerëzit tanë kanë pasur dy lloje mësuesish: Një lloj i këtyre mësuesve janë: Marksi, Engelsi, Lenini dhe Stalini. Lloji tjetër janë imperialistët e ndryshëm dhe Jiang Jieshi. Nëse mësuesit e llojit të dytë nuk do të ekzistonin, ndërgjegjja revolucionare e popullit tonë nuk do të kishte lindur; ata kurrë nuk do të ishin në gjendje ta kuptonin marksizmin, nëse nuk do të ishin shtypur nga imperialistët dhe Jiang Jieshi. Ndoshta e njëjta gjë ka ndodhur edhe në vendin tuaj; në fillim vetëm disa njerëz duhet të kishin besuar në marksizëm, por me shtypjen e ushtruar ndaj njerëzve nga armiqtë, ata fillojnë të kuptojnë rrjedhën, të sqarohen dhe gradualisht të besojnë në marksizëm. Në kohën e tanishme, mësuesit e llojit të dytë janë imperialistët dhe reaksionarët e vendeve të ndryshme.
Në një farë mënyre, revizionistët janë për ne lloji i dytë i mësuesve. Në luftën kundër revizionistëve, njerëzit nuk mund të ishin të qartë për shumë çështje. Revizionistët modernë sot po luajnë të njëjtin rol që kanë luajtur në të kaluarën revizionistët e vjetër, si Bernstein me Kautsky në Gjermani dhe Plekhanov në Rusi. Revizionistët e vjetër gjithashtu sollën idenë e kalimit paqësor në socializëm, pa revolucion. Pra, teoria e transferimit paqësor të pushtetit në socializëm nuk është diçka e re, është një teori e vjetër.
Marksistët e vërtetë të asaj kohe kishin shumë gjëra për të bërë; ata u detyruan të luftojnë kundër revizionizmit. Leninizmi, Partia e Bolshevikëve, partitë komuniste në vende të ndryshme të botës dhe Internacionalja e Tretë, lindën në këto kushte, dhe më pas revolucioni u zhvillua më tej. Nga një vend socialist që ekzistonte para Luftës së Dytë Botërore, pra Bashkimin Sovjetik, tani ka 12 vende socialiste. Me përjashtim të Mongolisë, 10 vendet e tjera të reja socialiste, lindën gjatë ose menjëherë pas Luftës së Dytë Botërore. Kjo është dialektika e historisë; në botë gjithçka ka ndryshuar dhe do të vazhdojë të ndryshojë. Këtu e kam fjalën për dialektikën materialiste. Nikita Hrushovi nuk do t’i ndryshojë të gjithë marksistët dhe nuk do t’i kthejë ata në revizionistë.
SHOKU HYSNI KAPO: Ajo që keni thënë është shumë e saktë; ata që bëhen revizionistë janë të pavendosurit, vetëm ata që nuk janë marksistë të vërtetë.
SHOKU MAO CE DUN: Po. Tani jetojmë në një kohë kur të tjerët na shajnë. Ne jemi mallkuar dhe jemi duke u mallkuar nga imperialistët dhe Jieshiists Jiang; më vonë, bashkë me ta, kishim dhe kemi Kryeministrin Indian Jawaharlal Nehru dhe Presidentin Jugosllav, Josip Broz Tito, që na shajnë; tani ne kemi Nikita Hrushovin, që na mallkon gjithashtu. Ne jemi mësuar të jemi të mallkuar nga armiqtë tanë. Veprimet mallkuese të revizionistëve janë malinje, siç janë për shembull presionet e tyre politike ndaj nesh, ndërprerja e marrëdhënieve, etj., por ato nuk na trembin. Këto janë llojet e aktiviteteve në të cilat ata angazhohen.
SHOKU HYSNI KAPO: As dënimi i tyre, as presioni i tyre nuk do të na trembin. Siç e thatë, me këto gjëra që ata kanë bërë dhe vazhdojnë të bëjnë kundër nesh, pas gjithë mallkimeve ndaj nesh dhe sulmeve të tyre, ata vetëm arritën që emri i partisë sonë të dëgjohet dhe ndiqet në të gjithë botën.
SHOKU MAO CE DUN: Ashtu është.
SHOKU HYSNI KAPO: Ju e dini që popullsia jonë është e vogël; për shumë shekuj njerëzit tanë kanë jetuar nën zgjedhën e të huajve, por ata kurrë nuk u gjunjëzuan para tyre. Miqtë e vetëm që kishin në ato kohë ishin pushka dhe malet e Shqipërisë, në fakt edhe malet ishin në atë kohë pronë e pronarëve feudalë dhe të pasurve, dhe pushkët kishin stralla. Sidoqoftë, pavarësisht kushteve…(disa fjalë të palexueshme)… të tyre, pushkët janë shumë të mira dhe, mbi të gjitha, ata kanë partinë e tyre që i udhëheq në një drejtim të duhur; ata kanë miq besnikë që i ndihmojnë. Kur them se njerëzit tanë nuk janë vetëm, por kanë miq të mirë, unë po flas për popullin kinez, Partinë Komunistë të Kinës së lavdishme, popujt e vendeve socialiste, popullin sovjetik, si dhe të gjithë popujt e botës.
Partia jonë, shoku Mao Ce Dun, pavarësisht sulmeve të tërbuara nga Hrushovi dhe atyre në partitë e vendeve socialiste të Evropës që e ndjekin atë, nuk e ka konsideruar asnjëherë Nikita Hrushovin të identifikuar me popullin sovjetik dhe komunistët sovjetikë. As Bashkimi Sovjetik, as populli sovjetik, as partia e Leninit, nuk janë pronë e Hrushovit. Partia dhe njerëzit sovjetikë janë edukuar nga Lenini dhe, siç e thatë edhe ju, do të vijë koha kur revizionistët do të përfundojnë në të njëjtin vend si paraardhësit e tyre. Kjo është ajo që na mëson historia.
Për atë që thatë se nuk duhet të kemi frikë nga takimet, do të doja të thoja që partia jonë, ashtu si partia juaj, e dinte se çfarë ishte situata kur takimi i palëve u mbajt në Moskë në vitin 1960; ne e dinim se do të ishim në pakicë atje, dhe megjithatë, pavarësisht kësaj, shkuam në këtë takim (të dyja partitë tona), folëm atje dhe luftuam së bashku, përkrah shumë partive të tjera.
SHOKU MAO CE DUN: E njëjta gjë ka ndodhur edhe në Bukuresht në Kongresin e Partisë Komuniste Rumune, në qershor të vitit 1960 gjithashtu.
SHOKU HYSNI KAPO: Aty ishim në një pakicë edhe më të vogël.
SHOKU MAO CE DUN: Ne u sulmuam hapur atje dhe nuk ishim të përgatitur për këtë.
SHOKU HYSNI KAPO: Ne i konsiderojmë fjalët dhe këshillat që na keni dhënë këtu, shoku Mao Ce Dun, si jashtëzakonisht të vlefshëm.
SHOKU MAO CE DUN: Do të doja t’ju ftoja për darkë sonte. A janë të gjithë shokët shqiptarë këtu?
SHOKU HYSNI KAPO: Ju falënderoj shumë. Ne ju thamë se kemi pasur përshtypje jashtëzakonisht të mira nga bisedimet me delegacionin tuaj, por më lejoni të sjell vetëm një çështje, sepse për atë që unë do të doja të flisnim, jemi disi të shqetësuar. Unë po flas për problemet tona ekonomike që ne diskutuam kohët e fundit në takimin e fundit me shokët e udhëheqjes kineze në Pekin. Ne u’a shprehëm pikëpamjet tona për këtë çështje shokëve në Pekin, kështu që unë nuk dua të zgjatem; Unë vetëm dua t’ju pyes nëse çështja që na u paraqit mund të rishikohet edhe një herë, sepse nëse ndodh ajo që na është ofruar, do të krijohen kushte të vështira për ne. Sigurisht, ne do të luftojmë për t’i përballuar dhe kapërcyer ato, por duke pasur parasysh situatën me të cilën po përballet vendi ynë, unë mendoj se këto çështje duhet të rishikohen edhe një herë.
Ne e kuptojmë situatën tuaj, mbi të cilën u informuam nga shokët në Pekin. Ne pamë gjithçka këtu; ju i vendosët zemrat tuaja në duart tona. Ne pamë një atmosferë miqësore me të gjithë shokët me të cilët biseduam. Por çështjet ekonomike na preokupojnë shumë. Kjo është gjithçka që doja t’ju thoja.
Ju duhet të jeni të bindur se partia jonë, si gjithmonë, do të luftojë për unitet dhe për ngulitjen gjithnjë e më të thellë të një dashurie gjithnjë e më të madhe për popullin kinez dhe partinë tuaj. Këto janë dy gjëra që ne do t’i forcojmë vazhdimisht në komunistët dhe njerëzit tanë. Shokët tanë në Tiranë presin me padurim të informohen për shkëmbimin e mendimeve që kemi pasur me ju dhe do të dëgjojmë me kujdes gjithçka për të cilën do t’i informojmë.
Ne i thamë shokut Ten Hsiao Pin, si dhe shokut Liu Shaoqi, në emër të Komitetit Qendror të partisë sonë, se sa herë që e shihni të përshtatshme, ne presim ardhjen e një delegacioni të Partisë Komuniste të Kinës në Shqipëri dhe ju sigurojmë se do të pritet me shkëlqim gëzim nga populli dhe partia jonë.
SHOKU MAO CE DUN: Shumë mirë, është një gjë e mirë.
Për çështjen ekonomike që përmendët, shoku Hysni Kapo, nuk jam i informuar në detaje, sepse ende nuk kam lexuar të gjithë materialin. Kur të kthehem në Pekin, do të flas me shokët për këtë.
SHOKU HYSNI KAPO: Atë që ju thashë, shoku Mao Ce Dun, ua kemi treguar edhe shokëve në Pekin; ata na dëgjuan me shumë vëmendje. Por ne thjesht donim t’ju thoshim edhe juve.
(Pas bisedimeve, shoku Mao Ce Dun u fotografua me shokët e delegacionit të PPSH-së dhe më pas i ftoi ata të darkonin me të. Darka u zhvillua në një atmosferë shumë të ngrohtë)
(Regjistruar me stenograf)
Gjatë darkës vazhdoi biseda miqësore e shokut Mao Ce Dun me shokët e delegacionit tonë.
Shoku Mao Ce Dun theksoi se: ne duhet të tregojmë vigjilencë kundër revizionistëve, sepse ata janë në gjendje të përgatisin surpriza. Ai tha se, “për ne ngritja e çështjes së kultit të personalitetit të Stalinit nga Nikita Hrushovi në Kongresin e 20 -të të Partisë Komuniste të BRSS-së ishte një surprizë. Ai kishte lexuar një raport mbi luftën kundër ‘kultit të personalitetit’, në bazë të të cilit u miratua një rezolutë shumë e shkurtër për këtë çështje. E gjithë kjo ndodhi pasi kishte përfunduar agjenda e përditshme e kongresit, dhe pasi ishte zgjedhur Komiteti i ri Qendror i Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik dhe Nikita Hrushovi si sekretar i ri i parë. Vetëm më vonë ai njoftoi delegacionet e partive simotra.
Delegacioni i Partisë Komuniste të Kinës u informua nga vetë Hrushovi. Ai u përpoq të na bindte për ‘dëmet e mëdha’ që kishte bërë Stalini. Ata e quajnë atë një ‘provokim’ që në Kinë, portreti i Stalinit është varur në mure. Po, në vendin tonë, në Sheshin “Tiananmen”, dy herë në vit, më 1 maj dhe më 1 tetor, portreti i Stalinit është varur, krahas portreteve të Marksit, Engelsit dhe Leninit. Asnjë nga ata katër nuk është gjallë, por njerëzit i duan atje. Nëse nuk e varim portretin e Stalinit, njerëzit do të na paralajmërojnë”.
Shoku Hysni Kapo shtoi se: “Është e njëjta gjë edhe në Shqipëri. Kishit të drejtë më parë, shoku Mao Ce Dun, kur thatë se partitë tona dhe njerëzit tanë janë si një tru i vetëm; ata kanë një zemër të vetme”.
Shoku Mao Ce Dun, pastaj tha se: “Ka edhe shumë elementë borgjezë, që nuk janë në pajtim me akuzat që Hrushovi bën ndaj Stalinit, ata nuk i besojnë. Ata thonë se nuk janë të bindur se, për shembull, Stalini ishte frikacak gjatë Luftës së Dytë Botërore, siç propagandon Hrushovi. Për më tepër, heqja e trupit të tij nga mauzoleumi dhe djegia e tij, nuk u prit mirë nga njerëzit”.
Shoku Hysni Kapo dhe shoku Ramiz Alia, shtuan se kjo nuk ishte parë kurrë në histori. “Monumentet e carëve të Rusisë, nga Ivani i Tmerrshëm te Pjetri I-rë dhe të tjerë, të cilët i kanë bërë një mijë e një të keqe njerëzve, nuk janë hequr, ndërsa monumentet, madje edhe trupi i Stalinit, janë likuiduar”.
Shoku Mao Ce Dun, pastaj tha se: gjatë një takimi që kishte pasur kohë më parë me shokun Abdyl Kellezi, ai e kishte pyetur: “a po rritet bari në malet tuaja në Shqipëri pasi Hrushovi foli keq për ju? Shoku Abdyl Kellezi u përgjigj se: po rritej mirë. Unë i thashë se e jona në Kinë gjithashtu po rritej mirë. E veçantë është se disa njerëz, veçanërisht në vendet e vogla, kanë shumë frikë nga Hrushovi dhe grupi i tij. Disa kanë frikë se mos ndahet, sepse në partitë e tyre ka edhe elementë që janë për linjën e Nikita Hrushovit. Për shembull, shokët e Partisë Komuniste të Indonezisë, kanë frikë se Hrushovi mund të lëshojë reaksionarët kundër tyre. Ho Chi Minh, ka frikë se, nëse Hrushovi dëboi Shqipërinë sot, ai nesër mund të dëbojë edhe Vietnamin. Në një takim që Ho Chi Minh pati me mua, e pyeta, pse ke frikë? Në vendin tonë, në Kinë, bari po rritet mirë edhe pse Hrushovi po na sulmon dhe lufton. Nëse nuk e besoni këtë, bëni një shëtitje nëpër malet tona dhe shihni me sytë tuaj. Unë i thashë se ai nuk duhet të ketë frikë, sepse çfarëdo që të ndodhë, bari do të rritet mirë edhe në Vietnam”.
Ndër të tjera, shoku Mao Ce Dun tha se ish – ambasadori korean në Bashkimin Sovjetik, nuk u kthye nga Moska; ai kishte qëndruar atje. “Ne gjithashtu kemi disa elementë në vendin tonë që mbështesin linjën e Hrushovit; elementët e djathtë…(disa fjalë të pakuptueshme)… Pen De Huai në parti”.
“Ne gjithashtu kemi ndoshta dy ose tre persona në partinë tonë gjithashtu,” shtoi shoku Hysni Kapo.
“Unë e di,” tha shoku Mao Ce Dun, “ju kishit Liri Belishovën. Ajo gjithashtu ka qenë këtu në Kinë”.
Shoku Hysni Kapo, mori fjalën edhe një herë, duke thënë: “Ne kishim vënë re diçka dhe i kishim ndjekur aktivitetet e saj nga afër. Gjatë udhëtimit të saj (qershor 1960) në Kinë, ajo fshehurazi shkoi në Komitetin Qendror të Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik. Gjatë kthimit të saj nga Kina, ajo, duke e mbajtur këtë sekret nga shoku Haxhi Lleshi, shkoi dhe u takua me Frol Kozlov. Duket se ajo mori udhëzime të reja, por ato ishin të padobishme sepse Takimi i Bukureshtit tashmë kishte ndodhur”.
Shoku Hysni Kapo, gjithashtu theksoi se, “Udhëheqja Sovjetike u përpoq të mbante në Bashkimin Sovjetik studentët tanë që ishin atje për studime deri para Kongresit të 22 -të të Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik”.
Shoku Ramiz Alia, shtoi se, “Pavarësisht përpjekjeve të mëdha të njerëzve të Nikita Hrushovit për të tërhequr studentët tanë duke përdorur vajzat dhe premtimet, ose duke i kërcënuar me organet e tyre të Sigurimit, ata arritën vetëm të mbanin tre ose katër persona, nga 1.500 studentë që kishim dërguar në Bashkimin Sovjetik. Ky ishte rezultat i të gjitha përpjekjeve të tyre”.
“Kjo,” tha shoku Mao Ce Dun, “është një fitore e juaja.”
Shoku Hysni Kapo, theksoi: “Në luftën kundër grupit revizionist të Hrushovit, uniteti i njerëzve tanë rreth partisë është forcuar si kurrë më parë. Kjo tregohet në mënyrë perfekt nga rezultatet e lavdishme të zgjedhjeve për Kuvendin Popullor; vetëm 37 persona në të gjithë Shqipërinë votuan kundër. Një unitet i tillë nuk ishte parë kurrë në vendin tonë. Mobilizimi i masave punëtore është gjithashtu në një nivel të lartë. Në fakt, edhe shumë prej nacionalistëve, të cilët nuk ishin në anën tonë, janë përfshirë nga një ndjenjë patriotike dhe tani janë në mbështetje të partisë dhe fuqisë sonë”.
“Edhe në Kinë,” shtoi shoku Mao Ce Dun, “një pjesë e mirë e borgjezisë nacionaliste mbështet partinë tonë”.
Shoku Mao Ce Dun, tha, ndër të tjera, se “Delegacioni i Partisë Komuniste të Kinës, në Kongresin e 22-të të Partisë Komuniste të Bashkimit të Republikave Socialiste Sovjetike, kishte parë atje ish -kryeministrin e BRSS-së, Nikolai Bulganin, i cili ishte një delegat. Ai nuk kishte makinë; ai ishte duke ecur në këmbë”
Shoku Hysni Kapo, tha se, “Gjatë ditëve të takimit në Moskë në vitin 1960, delegacioni i partisë sonë kishte pasur disa takime me udhëheqjen sovjetike, të cilët po përpiqeshin të detyronin delegacionin tonë të mos fliste në takimin e Moskës. Kozlov, Mikojan, Suslov, Pospelov, etj., erdhën në selinë e delegacionit tonë atëherë. Ata thanë se ishin gati t’i jepnin Shqipërisë çdo gjë, përfshirë grurin, makinerinë, kredinë, etj., duke mos lënë asnjë dyshim se në këmbim, ata prisnin që delegacioni i partisë sonë, të mbante gojën mbyllur në takim. Shoku Enver Hoxha, i’u përgjigj atyre, se: ne nuk i shesim parimet tona, as për grurë dhe as për kredi”.
“Pastaj,” vazhdoi shoku Hysni Kapo, “u mbajt një takim me Nikita Hrushovin më 12 nëntor 1960. Ai u përpoq të na bindte, se Stalini kishte kryer gabime dhe krime të mëdha. Ai nxori një letër dhe tha: “Ju lutemi lexoni atë që shkruan Bulganin për çështjen e gabimeve të Stalinit”. Pastaj shtoi, “Unë marr mijëra letra të tilla”. Shoku Enver Hoxha u përgjigj se: ne nuk kemi nevojë të lexojmë një letër nga Bulganini, për t’u njohur me Josif Stalin. Biseda u acarua në këtë takim dhe Nikita Hrushovi, duke folur me shokun Enver Hoxha, tha: ‘Unë mund të shkoj më mirë me kryeministrin britanik, Harold MacMillan, se sa mundem me ty.’ Atëherë shoku Enver Hoxha i’u përgjigj atij, ‘Ne nuk kemi asnjë dyshim, se ju mund të shoqëroheni më mirë me MacMillan sesa me ne”.
Këtu shoku Mao Ce Dun, u fut dhe tha, “Ndoshta ai nuk shkon aq lehtë me MacMillan.”
Gjatë bisedës, shoku Mao Ce Dun, ndër të tjera, vuri në dukje se ekziston një fenomen që është shpesh i dukshëm: “Në periudhat e revolucionit, devijimet e majta janë më të dukshme, ndërsa në periudhën paqësore, devijimet e së djathtës, janë më të përhapura. Për shembull, në Kinë, Gao Gang dhe Peng Dehuai, dolën me pikëpamjet e tyre oportuniste të djathta pikërisht gjatë periudhave paqësore. Kjo tregon se revizionizmi nuk është një fenomen i rastësisë”.
Shoku Ramiz Alia, shtoi se, “në kohën e tanishme, tendencat revizioniste janë më të njohura në vendet e zhvilluara, p.sh. Italia ose gjetkë. Pra, revizionizmi ka bazën e vet shoqërore. ”
Shoku Mao Ce Dun, vuri në dukje se, “Udhëheqësi komunist italian Palmiro Togliatti dhe miqtë e tij, tani po predikojnë teorinë e ‘reformave strukturore’. Kjo është një teori krejtësisht oportuniste, sepse këto ‘reforma strukturore’ nuk prekin aspak bazën ekonomike të sistemit kapitalist, duke mos prekur aspak pjesën më të rëndësishme të superstrukturës. Ata mendojnë se do të marrin sundimet e pushtetit në duart e tyre, duke përdorur një kurs parlamentar, pa revolucion”.
Shoku Mao Ce Dun, pyeti atëherë sa kilometra vijë bregdetare kishte Shqipëria dhe pasi mori një përgjigje, ai tha se Shqipëria kishte kushte të mëdha për lidhje më të mira me botën e jashtme. Ai tha se gjatë Marshimit të Gjatë të Ushtrisë së Kuqe Kineze, Kongresi i Partisë Komuniste të Kinës, u mbajt në një nga bazat revolucionare. Baza ishte e rrethuar nga të gjitha anët nga ushtritë Jiang Jieshist. Përkundër kësaj, delegatët në kongres ishin në gjendje të thyenin rrethimin dhe të vinin në kongres nga të gjitha rajonet e ndryshme të Kinës.
Shoku Hysni Kapo dhe shoku Ramiz Alia theksuan se, “bllokada ekonomike që Hrushovi u përpoq të krijojë rreth Republikës Popullore të Shqipërisë, dështoi dhe do të dështojë. Një nga synimet e Hrushovit ishte të mos lejonte që Shqipëria të afrohej me mikun e saj, Kinën. Për këtë arsye, pala sovjetike eliminoi edhe rrugën ajrore Moskë-Tiranë. Por Hrushovi, i cili flet aq shumë për teknologjinë, i nënvlerësoi aftësitë e Shqipërisë: ne gjetëm rrugën tonë drejt Republikës Popullore të Kinës, qoftë me anije, qoftë me një rrugë tjetër ajrore. Pavarësisht se sa mund të provojë Hrushovi, ai nuk mund të ndajë dy partitë dhe njerëzit tanë”.
Këto ishin pikat kryesore të bisedës që u zhvillua midis shokut Mao Ce Dun dhe delegacionit të partisë sonë gjatë darkës. U ngritën edhe dolli. Shoku Mao Ce Dun, i propozoi një dolli Partisë së Punës të Shqipërisë, shokut Enver Hoxha dhe shokut Mehmet Shehu, miqësisë së pathyeshme midis dy partive dhe njerëzve tanë, fitores së marksizmit – leninizmit. Shoku Hysni Kapo gjithashtu, propozoi dolli përkatëse. Memorie.al
Copyright©“Memorie.al”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e “Memorie.al”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj., pa autorizimin e “Memorie.al”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016
